+48 696 478 259

Łazienki Królewskie

Piękno natury i architektury!

Nasi przewodnicy z ogromną przyjemnością oprowadzą Państwa po jednym z najpiękniejszych zespołów parkowo-pałacowych w Europie. Ponad 70 ha zieleni i wspaniałe XVIII-wieczne pałace i pawilony tworzą magiczne miejsce o wyjątkowym uroku. Łazienki gościły wiele niezwykłych postaci (w tym króla Francji, Ludwika XVIII!) i były sceną zarówno ważnych wydarzeń, jak i zapierających dech w piersiach dworskich zabaw i widowisk. Łazienki Królewskie zwiedzanie – zapraszamy na wyjątkowy, królewski spacer!

Teren dzisiejszych Łazienek już w zamierzchłych czasach panowania książąt mazowieckich z dynastii Piastów spełniał funkcje rekreacyjne – tu mieścił się książęcy zwierzyniec, a w pobliżu także zamek. W XVI wieku nieopodal dwór miała królowa Bona, a w XVII stuleciu cały obszar wraz z wsią Ujazdów nabył Stanisław Herakliusz Lubomirski. Dzięki niemu powstał na wyspie pierwszy budynek Łaźni. Właścicielem, który wykreował Łazienki w ich obecnym kształcie był jednak król Stanisław August Poniatowski. Dzięki jego mecenatowi i wysiłkom nadwornego architekta, Dominika Merliniego, zespół zyskał cały swój czar i stał się ulubionym miejscem relaksu dla monarchy, jego dworu i gości.

Podczas naszej wycieczki odwiedzimy wszystkie najpiękniejsze budowle z czasów stanisławowskich, poczynając od Pałacu na Wyspie, a na Starej Pomarańczarni i XVIII-wiecznym teatrze dworskim (jednym z nielicznych tego typu obiektów w Europie) kończąc. Gwarantujemy, że podczas zwiedzania niezwykłe połączenie piękna architektury i natury, po prostu Państwa oczaruje!

Czas trwania: spacer do 1,5h + 1h na zwiedzanie wnętrz Pałacu na Wyspie

Zwiedzanie z profesjonalnym przewodnikiem o rozległej wiedzy i z dużym poczuciem humoru

Miejsce rozpoczęcia: Belweder-Pomnik Piłsudskiego

Łazienki Królewskie zwiedzanie - program wycieczki

START

Pałac na Wyspie

Nasze zwiedzanie rozpoczynamy od najbardziej rozpoznawalnej budowli Łazienek. Barokowy budynek łaźni wzniesiono w tym miejscu w XVII w., a więc jeszcze za czasów, gdy właścicielem Ujazdowa i Parku był Stanisław Herakliusz Lubomirski. Projektantem pierwotnej budowli był słynny architekt Tylman z Gameren. W 2. poł. XVIII w. nowy właściciel, król Stanisław August Poniatowski zadecydował o przebudowie łaźni w stylu klasycystycznym. Marzył mu się pałacyk w stylu włoskich willi. Wzorem włoskich mecenasów sztuk, nasz król zorganizował w pałacu muzeum, gdzie do dziś prezentowana jest jego wspaniała kolekcja obrazów (dwa najcenniejsze płótna pędzla Rembrandta zostały przeniesione na Zamek Królewski). Mamy więc piękną architekturę w oprawie niezwykle urokliwego krajobrazu, a wewnątrz olśniewającą kolekcję sztuki. Czegóż chcieć więcej?

Podchorążówka

Inaczej nazywana Wielką Oficyną. Już za czasów Lubomirskiego znajdował się w tym miejscu niewielki budynek mieszczący kuchnię. Stanisław August nakazał go rozbudować, tak by Oficyna spełniała potrzeby królewskiego dworu. Wykonaniem tego zlecenia zajął się Domenico Merlini, który pracował również przy przebudowie Pałacu na Wyspie. W Oficynie znajdowały się mieszkania dla dworzan, paziów i gości (przebywała tu też w swoim czasie przyjaciółka króla, pani Elżbieta Grabowska), a także kuchnie, spiżarnie i piwnica, w której przechowywano zapasy królewskiego wina. Specjalny drewniany tunel łączył niegdyś Oficynę z Pałacem na Wyspie. Mamy więc wyjątkową okazję, aby przyjrzeć się bliżej funkcjonowaniu królewskiego dworu! Obecnie w Podchorążówce znajduje się również Salon Pamiątek Ignacego Jana Paderewskiego.

Pałac Myślewicki

Nazwa pochodzi od znajdującej się niegdyś w tym miejscu wsi Myślewice. Historia budowli splata się z biografią jednej z najbardziej niezwykłych postaci w naszej historii – bratanka Stanisława Augusta Poniatowskiego, księcia Józefa. Król Staś pierwotnie sam miał zamieszkać w pałacyku, ale Pałac na Wyspie podbił jego serce na tyle, że Pałac Myślewicki postanowił podarować właśnie Józefowi, bardzo wówczas młodemu (jak wiemy, kariera zaprowadziła później królewskiego bratanka m.in. na stanowisko ministra wojny Księstwa Warszawskiego, a wreszcie w odmęty Elstery, gdzie zginął, walcząc u boku Napoleona). Ciekawostką jest fakt, że w XX wieku, ściślej od lat 50-tych do 1970 r. pałacyk był miejscem rozmów amerykańsko-chińskich. Łazienki Królewskie pełne są niespodzianek!

Pomnik Fryderyka Chopina

Monument autorstwa Wacława Szymanowskiego to bez wątpienia jeden z najpiękniejszych polskich pomników. Chopina uhonorowano nim w 20-leciu międzywojennym, choć pierwotny plan zakładał powstanie monumentu w 100 rocznicę urodzin kompozytora (1910). Geniusz fortepianu został przedstawiony pod wierzbą płaczącą, najbardziej „polskim” spośród drzew, zasłuchany i z natchnioną twarzą. Odlana z brązu postać Chopina przegląda się w uroczej sadzawce. Jest to idealne miejsce, aby opowiedzieć Państwu o niezwykle silnych związkach kompozytora z Warszawą (tu się wychował i dojrzewał, tu spoczywa jego serce). Jest to również znakomite miejsce na koncerty plenerowe (przez wszystkie miesiące letnie odbywają się tu co niedziela).

Amfiteatr

Wiek XVIII rozpalił na nowo zainteresowania klasyczną starożytnością. Dlaczego? Właśnie wtedy odkryto przykryte popiołami z czeluści Wezuwiusza ruiny Pompejów i Herculanum. Budowle udające antyczne ruiny to nieodzowny element XVIII-wiecznych założeń ogrodowych. Znakomitym tego przykładem jest łazienkowski Amfiteatr na wodzie. Barwne spektakle to istotny element życia dworskiego. Nic dziwnego, że król Stanisław zapragnął mieć amfiteatr, w którym mógłby zadziwiać swoich dworzan i gości widowiskami teatralnymi pod gołym niebem. Podczas otwarcia teatru wystawiono z ogromnym scenograficznym rozmachem balet pt. „Kleopatra”. Lokalizacja obiektu umożliwiła zainscenizowanie bitwy morskiej!

Biały Domek

Urokliwymi alejami parkowymi udajemy się do pawilonu zwanego Białym Domkiem. Ten uroczy budynek o charakterze letniej willi wybudował dla króla Stanisława doskonale nam już znany Domenico Merlini. Monarcha mieszkał w Domku do ukończenia Pałacu na Wyspie, a potem udostępniał ten uroczy budynek gościom, przede wszystkim paniom – swoim siostrom, mamie księcia Józefa, a wreszcie podobno również swojej metresie, wspomnianej już pani Grabowskiej. Zarówno król, jak i wymienione damy musiały się tu czuć znakomicie, bo zarówno budynek, jak i otoczenie mają mnóstwo wdzięku. Na ekspozycji w Białym Domku można zobaczyć ekspozycję królewskiej grafiki, w tym przepięknych rycin do Metamorfoz Owidiusza. Warto również wspomnieć, że pomieszkiwał tu również tułający się po Europie w okresie rewolucji francuskiej król Francji Ludwik XVIII (brat zgilotynowanego Ludwika XVI).

Stara Oranżeria

Wzniesiony wg. projektu Merliniego budynek pełnił, jak sama nazwa wskazuje, funkcję oranżerii, a więc miejsca, gdzie zimą przechowywano egzotyczne drzewka, które w ciepłych miesiącach dekorowały królewskie ogrody. Nas jednak interesuje przede wszystkim działający w Starej Oranżerii Teatr Dworski. Jego urządzanie ukończono w 1788 roku. Wspaniałe wnętrze wprawiło w zachwyt nawet przebywających w Warszawie Francuzów! Jest to jeden z bardzo nielicznych zachowanych XVIII-wiecznych teatrów dworskich w Europie. Możliwość zwiedzenia tego typu obiektu to nie lada gratka. Dodajmy, że w Oranżerii mieści się również wspaniała królewska galeria rzeźby. Nasze zwiedzanie kończymy zatem niezwykle mocnym akcentem.