Druga wojna światowa nieodwracalnie zmieniła oblicze Warszawy. Miasto poniosło niewyobrażalne straty – szacuje się, że zniszczeniu uległo prawie 75% zabudowy, a niektóre dzielnice zostały właściwie całkowicie zburzone. W 1945 roku większa część Warszawy była obrócona w 20 milionów metrów sześciennych gruzu. W czasach powojennych odbudowano miasto olbrzymim wysiłkiem, choć właściwie należałoby powiedzieć, że stolicę wybudowano ponownie.
Od 1949 roku obowiązująca doktryną w polskiej kulturze był socrealizm, co znalazło swoje odbicie również w architekturze. Odwołując się do najprostszej definicji tego odgórnie narzuconego nurtu – budynki miały gwarantować swoim mieszkańcom higieniczne warunki życia, propagując socjalistyczną treść i narodową formę. Etap socrealizmu w architekturze był stosunkowo krótki – skończył się już w 1956 roku, ale w tym okresie powstały całe osiedla wybudowane w zgodzie z nowa ideologią. Warszawa, jako stolica, również nosi mocne piętno socrealizmu, obecnie już znacznie złagodzone przez nowoczesne budynki. Wciąż bez większego trudu możemy odnaleźć pamiątki tamtego okresu. Zapraszamy na wyruszenie z nami śladami socrealistycznych budowli Warszawy!
Naszą wędrówkę rozpoczniemy na Muranowie, które było jednym z pierwszych powojennych osiedli. Potem udamy się pod najbardziej rozpoznawalny zabytek polskiego socrealizmu – Pałac Kultury i Nauki zwiedzanie obiektu rozszerzając o spacer po znajdującym się tuż obok Placu Defilad. Kolejnym etapem wędrówki będzie Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa z centralnie umiejscowionym Placem Konstytucji. Zobaczymy także dawną siedzibę KC PZPR, obecnie mieszczącą Centrum Bankowo Finansowe “Nowy Świat” oraz Mauzoleum Żołnierzy Radzieckich. Aby w pełni poczuć socrealistyczny klimat możemy również zatrzymać się na obiad w jednym z pobliskich barów mlecznych! Zapraszamy!